Week 11: Donderdag 01/04 – donderdag 08/04
Als inwoner van de oudste stad van België ben ik het gewoon ergens te vertoeven waar de tijd is blijven stilstaan. De provincie Bohuslän in het westen van Zweden is ook zo’n plaats. De betoverende vissersdorpjes en de adembenemende natuur lijken al eeuwen onveranderd. De westkust van Bohuslän strekt zich uit van Göteborg helemaal naar boven tot aan de Noorse grens. Deze regio is bezaaid met duizenden kleine en grote rotsige eilanden die de prachtige archipel van de Zweedse westkust vormen. Van donderdag 1 tot en met maandag 5 april trok ik samen met zeven vrienden op verkenning naar deze prachtige plek.
Dag 1: Onderweg naar Hunnebostrand
Donderdagochtend vertrokken we voor een reis van vijf uur naar Hunnebostrand. Om de benen even te strekken, stopten we in het stadje Gränna dat naast het tweede grootste meer van Zweden ligt, het Vättermeer. We hielden een picknick aan de rand van Grännaberget naast de ruïne van Brahehus.
In de late namiddag kwamen we aan in onze huurwoning in het stadje Hunnebostrand. Na onze voedselvoorraad te hebben ingeslagen voor de volgende dagen, wandelden we naar de zee voor een adembenemende zonsondergang.
Dag 2: Hiken in Fjällbacka
Vrijdagochtend verplaatsten we ons naar Fjällbacka, een vissersdorp met een gezellig haventje, prachtig gekleurde houten huisjes en de berg Vetteberget. Via het smalle wandelpad Kungsklyftan, gekenmerkt door ingeklemde rotsblokken als daken, beklommen we de berg. Vanaf het hoogste punt konden we van een fantastisch uitzicht genieten over zowel de archipel als het vaste land.
Na onze lunch in een visrestaurant en een babbeltje met lokale inwoners kregen we door onbekende Zweden een boottoer aangeboden. Met weinig twijfel grepen we deze kans en enkele momenten later voeren we door de archipel van de Zweedse westkust.
Later op de dag hiketen we in het natuurreservaat Veddöarkipelagens. Het was een mooie afsluiter voor ons bezoek aan Fjällbacka.
Dag 3: Kajakken en relaxen in Smögen
Het meest bekende vissersdorp van Bohuslän is Smögen. Zaterdagvoormiddag wandelden we door het stadje, gingen we op zoek naar de gekleurde pakhuizen langs de Smögenbryggan en genoten we opnieuw van de visspecialiteiten in een lokaal restaurantje.
Smögen is één van de vele vissersdorpjes die de archipel herbergt. Zaterdagnamiddag verkenden we deze archipel in speciale kajakken die op de wilde zee kunnen varen. We voeren doorheen het stadje, langs grote granietbergen en vochten tegen de woeste golven van de zee.
Na deze uitputtende activiteit warmden we ons op in een jacuzzi. Deze stond op een pier boven de zee en met zicht op de zonsondergang. De meesten van ons genoten van het warme bubbelbad met een glaasje in de hand, maar de durvers van onze groep verlieten enkele keren de jacuzzi om in de zee te springen, die slechts vier graden was. Het ijskoude water deed onze voeten branden alsof we ze in kokend water onderdompelden. Toch gaf deze sprong in de ijskoude zee ons een grote kick en met de warme jacuzzi op de pier konden we ons snel terug opwarmen.
Dag 4: Pasen in Zweden
Ondanks zijn religieuze oorsprong is Pasen een overwegend seculiere feestdag in Zweden. Het is vaak een tijd voor gezinnen om samen te komen voor een smörgåsbord. Dat is een traditionele Zweedse maaltijd die bestaat uit verschillende gangen met typische Zweedse gerechten.
Voor het eerst in mijn leven werd ik niet door de paasklokken wakker gemaakt, maar kroop ik zelf in de huid van de paashaas. Vroeg in de ochtend besloot ik onze puinhoop van de vorige nacht op te ruimen, een uitgebreide brunch voor te bereiden en chocolade te verstoppen in ons huisje. Toen alles gereed stond, liet ik zelf de klokken luiden en gaf ik het startsein voor de zoektocht naar zoetigheden.
In de namiddag bezochten we het eiland Malmön met een ferry. Het eiland is een bekend natuurgebied met gladgestreken kliffen die een wandeling zeer avontuurlijk maken. We eindigden onze paaszondag met een diner in een lokaal restaurant in Hunnebostrand.
Dag 5: Terugkeer naar Linköping
Onze laatste dag in Bohuslän sloten we af met een hike in Skaftö en Lyssekill. Beide dorpjes zijn wederom prachtige voorbeelden van plaatsen waar de tijd stil is blijven staan. Deze schattige dorpjes met hun rode huisjes tooien de waterkant en lijken zo weggeveegd van de kaart.
Zo heb ik weer eens een nieuw stukje van Zweden ontdekt. Een prachtige reis met bijzondere bestemmingen en prachtige vrienden. Ik zou wel eens willen dat de tijd hier letterlijk stil zou staan zodat we samen nog meer avonturen kunnen beleven.